τραγίσκιον

τὸ, Α [τραγίσκος]

1. υποκορ. μικρό τραγί

2. (κατά τον Ησύχ.) «ἐξάγω χωλὸν τραγίσκιον

παιδιᾱς εἶδος παρὰ Ταραντίνοις»·